ΛΕΦΚΑ
ΟΙ ΤΡΟΧΟΙ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΟΡΑ
Η λέσχη μας από το 2000 και μέχρι σήμερα στηρίζει την ύπαρξή της και τη δημιουργική της παρουσία αφ’ ενός στην αγάπη για τη μοτοσυκλέτα και αφ’ ετέρου στη φιλία και στις ζεστές ανθρώπινες σχέσεις, με σεβασμό στην ιδιαιτερότητα του ατόμου.
Έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων χρόνων και επισημαίνοντας προβλήματα που διογκώνονται όλο και περισσότερο όσο περνά ο καιρός, όπως:
- Ατομικισμός και αποξένωση
- Παθητικότητα – απομόνωση
- Υποβάθμιση τρόπου ζωής
- Έλλειψη σεβασμού για το περιβάλλον
- Κοινωνική ανισότητα
- Φασισμός
Αντιδρούμε ως μοτοσυκλετιστές σε ό,τι περιορίζει την ελευθερία του δικύκλου.
Αντιδρούμε ως άνθρωποι σε κάθε τι που περιορίζει την ελευθερία του ατόμου.
Αντιδρούμε, τέλος, σε όσους χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία τον μοτοσυκλετισμό αδιαφορούν για τα κοινά, βλάπτοντας τελικά και τη μοτοσυκλέτα.
Δραστηριότητες της ΛΕ.Φ.ΚΑ
Με την αγάπη και το μεράκι των μελών μας όπως και με τις κεκτημένες αξίες μας, έχουμε καταφέρει:
- Την εγκατάστασή μας σε ένα χώρο που τον θεωρούμε κυριολεκτικά ΣΠΙΤΙ μας. Με τη ζεστασιά που μας προσφέρει, συμβάλλουμε όλοι για τη συνεχή βελτίωσή του.
- Να ταξιδεύουμε ΚΑΘΕ ΜΑ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ σε όλη την Ελλάδα ακολουθώντας διαδρομές που ψηφίζουν τα μέλη μας. Μέσα στο πρόγραμμα βέβαια υπάρχουν και πολυήμερες εξορμήσεις εντός και εκτός συνόρων.
- Την οργάνωση εκδηλώσεων μέσω των οποίων εκφραζόμαστε και κυρίως περνάμε και εμείς καλά, όπως συναυλίες, προβολές και σεμινάρια. Το βασικότερο μέλημα των δραστηριοτήτων μας εστιάζεται σε εκδηλώσεις κοινωνικού και πολιτιστικού χαρακτήρα.
Στοχοι της λεσχης μας
- Να εφαρμόσουμε στην πράξη το ότι οι μοτοσυκλετιστές όχι μόνο δεν είμαστε άνθρωποι με περιορισμένο πεδίο δράσης, αλλά αντίθετα δραστηριοποιούμαστε σε ένα διπλό και διευρυμένο χώρο, δηλαδή στο χώρο της μοτοσυκλέτας, έχοντας παράλληλα και το δικαίωμα-υποχρέωση να παρεμβαίνουμε δυναμικά στο χώρο της κοινωνίας που μας περιβάλλει…
- Να ευαισθητοποιήσουμε κάποιους κοντόφθαλμους, που πιστεύουν ότι η ενασχόληση με τα μοτοσυκλετιστικά ζητήματα αφορά μόνο στη λειτουργία και κίνηση ενός δικύκλου ή στο να κάνεις με τη μοτοσυκλέτα σου μια μοναχική βόλτα. Εμείς αντίθετα πιστεύουμε πως πολλά από τα προβλήματα του μοτοσυκλετιστικού χώρου είναι κοινωνικά προβλήματα ή πηγάζουν από αυτά.
- Να διαχωρίσουμε με σαφήνεια τη θέση μας από τους «εργατοπατέρες» του μοτοσυκλετισμού που έχουν ξεχάσει πως μια λέσχη πρέπει να έχει έναν κοινωνικό ρόλο και ότι είναι φύση αδύνατον να έχει ως αυτοσκοπό το γέμισμα των ταμείων της από διάφορες «επιχειρηματικού» τύπου δραστηριότητες.
- Κυρίως όμως αρνούμαστε να σφυρίζουμε αδιάφορα δηλώνοντας μοτοσυκλετιστές, τη στιγμή που γύρω μας συρρικνώνεται η πολιτική και πολιτισμική υπόσταση του ανθρώπου, καταστρατηγούνται τα δικαιώματά του και καταστρέφεται ο πλανήτης μας.
ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΑΣ:
Στον άνθρωπο:
Υπέρ των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας του. Υπέρ της ποιότητας της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του. Υπέρ των ανιδιοτελών ανθρώπινων σχέσεων φιλίας και αλληλοβοήθειας. Υπέρ της διαμόρφωσης συλλογικής συνείδησης, αντίθετα ως προς το είδωλο – στερεότυπο του μοναχικού καβαλάρη, που προβάλλουν τα εργοστάσια και ο «ειδικός» τύπος.
Κατά της απομόνωσης, του ατομικισμού και του ρατσισμού. Κατά της τρομοκρατίας των ΜΜΕ και της νοοτροπίας των σκυλάδικων στην τέχνη, αλλά και στη ζωή. Κατά των μηχανισμών που σκοπό έχουν την εξαφάνιση κάθε σκεπτόμενου ατόμου.
Στην κοινωνία:
Υπέρ των ανθρωπίνων συνθηκών διαβίωσης. Υπέρ της ασφαλούς μετακίνησης. Υπέρ της αρμονικής συνύπαρξης στη φύση και κατά όσων καίνε, κυνηγούν, σκοτώνουν...
Κατά της απάνθρωπης και απρόσωπης τσιμεντούπολης, αλλά και της αποστειρωμένης και μονοσήμαντα ορισμένης επαρχίας.
Αξίζει να μεγαλώσουμε αυτή τη λέσχη:
- Αποδεχόμενοι κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως χρώματος και καταγωγής και έχοντας ως αρχή τη φιλία, την ανεξαρτησία και τη συντροφικότητα.
- Συνυπάρχοντας με άτομα που βλέπουν τη μοτοσυκλέτα όχι ως μέσο μετακίνησης, αλλά ως τρόπο ζωής και που πιστεύουν ότι μια λέσχη μοτοσυκλετιστών πρέπει να έχει άποψη και δυνατότητα παρέμβασης, ως χώρος ελεύθερης κοινωνικής και πολιτιστικής έκφρασης.
ΛΙΓΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Δεκέμβρης 1999…
Κάποιοι μοτοσυκλετιστές ανακαλύπτουν ότι μοιράζονται την ίδια απογοήτευση για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η μοτοσυκλέτα στη σύγχρονη κοινωνία. Τους ενοχλεί η αποξένωση και η έλλειψη ανθρώπινων και φιλικών σχέσεων γενικότερα, αλλά και συγκεκριμένα σε μοτοσυκλετιστικούς χώρους από τους οποίους είχαν περάσει.
Η κοινή διαπίστωσή τους είναι ότι τα περισσότερα σωματεία και σύνδεσμοι στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο και μόνο για κοπές πίτας και για να συντηρούν κάποιες κλίκες. Αποφασίζουν λοιπόν να ιδρύσουν τη ΛΕ.Φ.ΚΑ, μια λέσχη με σεβασμό στην ιδιαιτερότητα του ατόμου, που να στηρίζεται στη φιλία και στις ζεστές ανθρώπινες σχέσεις.
Μια λέσχη ανεξάρτητη που όμως στηρίζει τη συνεργασία με οποιονδήποτε σε ΜΗ οικονομική βάση.
Μια λέσχη που στηρίζει την ύπαρξή της στη διαρκή παρουσία της σε δρόμους χωρίς σύνορα…
