η ιστορία μας

(και η ιστορία της "κάρτας μέλους")


Δεκέμβριος 1999

  Λίγο πριν την αλλαγή της χιλιετίας (έστω της πρόωρης αλλαγής 1999-2000), κάποιοι μοτοσυκλετιστές ανακαλύπτουν ότι μοιράζονται την ίδια απογοήτευση για τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η μοτοσυκλέτα στην σύγχρονη κοινωνία. Τους ενοχλεί η αποξένωση και η έλλειψη ανθρώπινων και φιλικών σχέσεων γενικότερα αλλά και συγκεκριμένα σε μοτοσυκλετιστικούς χώρους από τους οποίους είχαν περάσει.

  Με κοινή διαπίστωση ότι τα περισσότερα σωματεία και σύνδεσμοι στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο και μόνο για κοπές πίτας και για να συντηρούν κάποιες κλίκες, αποφάσισαν να ιδρύσουν την ΛΕ.Φ.ΚΑ

  Η ιδέα δημιουργίας της λέσχης με την είσοδο του νέου χρόνου παίρνει σάρκα και οστά, με την δημοσίευση σε όλα τα γνωστά περιοδικά του χώρου, της παρακάτω αγγελίας: 

ΛΕΣΧΗ ΦΙΛΩΝ KAWASAKI

 Οι εθνικές αρτηρίες, οι επαρχιακοί δρόμοι και οι χωμάτινες διαδρομές μας καλούν να τις εξερευνήσουμε πάνω στους δύο τροχούς. Αποφασίσαμε λοιπόν να μοιραστούμε την αγάπη μας για τη μοτοσυκλέτα--και ιδιαίτερα για την Kawasaki--δημιουργώντας μια Λε.Φ.Kawasaki (του νομού Αττικής), ανοιχτή όμως να φιλοξενήσει και όλους εκείνους που βλέπουν τη "μηχανή", όχι απλά σαν μέσο μετακίνησης αλλά και σαν τρόπο ζωής. Όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για τη δημιουργία αυτής της λέσχης ας επικοινωνήσουν με το Γιώργο στα:

τηλ. 8661825 (12:00-15:00) και 4935527 (21:00-23:00)

Ίδρυση: 03/04/2000

   Η ομάδα που επιχείρησε να υλοποιήσει την ιδέα της συνεύρεσης με άτομα που θα είχαν τους ίδιους στόχους, δεν περιορίστηκε στην δημοσίευση της αγγελίας αυτής. Η αναζήτηση επεκτάθηκε και στους δρόμους (που είναι ο φυσικός χώρος ύπαρξης της μοτοσυκλέτας) με την διανομή φυλλαδίων αντίστοιχου υλικού. Τονίζουμε εδώ ότι οι διανομές αυτές συνεχίζονται και σήμερα σε βόλτες, συγκεντρώσεις, ακόμα και εν κινήσει στοχεύοντας στο να γνωριστούμε και να συνεργαστούμε με πραγματικούς μοτοσυκλετιστές.

    Η ανταπόκριση κάποιων φίλων οδήγησε στις πρώτες συναντήσεις και σε κάποιες μικρές εκδρομές. Αρκετά σύντομα λοιπόν (3 Απριλίου του 2000) έγινε η πρώτη επίσημη συνάντηση των ιδρυτικών μελών της λέσχης στην πλατεία Αττικής (γωνιακό καφενείο). Πέρα από την ανταλλαγή των πρώτων απόψεων και την αισιόδοξη διαπίστωση ότι πράγματι αξίζει η δημιουργία μιας τέτοιας παρέας, αποφασίστηκε και η πρώτη επίσημη εκδρομή για την επόμενη Κυριακή (9 Απριλίου 2000) στο Σκορπονέρι.

Τα...τυπικά

    Για να υπάρξει μία λέσχη χρειάζεται και ένα καταστατικό. Αυτό περιλαμβάνει τους σκοπούς μας και το πλαίσιο κάτω από το οποίο θα οργανωθεί η κοινή μας ιδέα αλλά και διάφορες...τυπικές διατάξεις, οι οποίες είναι αναγκαίες για τα επίσημα βαφτίσια μας από το Ελληνικό κράτος. Η σύνταξη αυτού του καταστατικού έγινε στις 17 Απριλίου του 2000, μαζί με το Πρακτικό Ίδρυσης και Εκλογής Προσωρινής Διοίκησης.

   Διαθέτοντας λοιπόν συγκεκριμένη μορφή για τις προσδοκίες μας, τα άτομα, την όρεξη για δημιουργία αλλά και το καταστατικό, συντάχθηκε και κατατέθηκε η αίτηση για την αναγνώρισή μας ως σωματείο στις 24 Απριλίου. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2001 εκδικάστηκε η υπόθεση και η λέσχη μας αναγνωρίστηκε και τυπικά από το κράτος.

Στεγαστικά!!!(Οκτώβριος 2000)

  Οι συναντήσεις μας τον πρώτο καιρό λάμβαναν χώρα στην πλατεία Αττικής κάθε Δευτέρα απόγευμα. Μετά το τέλος του καλοκαιριού (όπου και τα πρωτοβρόχια), καταφέραμε να βρούμε έναν χώρο για να στεγάσουμε τη λέσχη μας. Η είσοδος στο νέο μας σπίτι και η διαμόρφωση του χώρου έγιναν τον Σεπτέμβριο ενώ η επίσημη πια εγκατάσταση τον Οκτώβριο του 2000.

Όλα τακτοποιημένα (Δεκέμβριος 2000)

  Από την 1 Δεκεμβρίου του 2001, η προσωρινή διοίκηση της λέσχης αντικαταστάθηκε από 9μελές διοικητικό συμβούλιο, κατόπιν εκλογών. Έχοντας, πλέον, λυμένα και τα τυπικά ζητήματα -μαζί με τα ουσιώδη-η λέσχη διέθετε όλες τις προϋποθέσεις για να παρέμβει δυναμικά και ουσιαστικά στο μοτοσυκλετιστικό γίγνεσθαι. Αυτό πράττει μέχρι και σήμερα, με αρκετή επιτυχία πιστεύουμε!!!!!

Η ιστορία της...ταυτότητας

  Μερικές φορές, κάποιες μικρές λεπτομέρειες μπορεί να είναι ενδεικτικές του μόχθου και της αγωνίας για την εκπλήρωση του τελικού στόχου. Τα στάδια εξέλιξης, ακόμα και ενός τόσο απλού αντικειμένου όπως η κάρτα μέλους, δείχνουν τις διαρκείς δοκιμές και τις προσπάθειες για βελτίωση. Λαμβάνοντας δε υπ' όψη ότι για εμάς κάθε κάρτα μέλους αποτελεί και μια καλή ανάμνηση, πιστεύουμε ότι αξίζει να σας παρουσιάσουμε την ιστορία της...ταυτότητας:

  Μάλλον λεπτό χαρτί (εξ ου και το τσαλάκωμα). Οι πληροφορίες μάλλον ανύπαρκτες. Το λογότυπο απλό, το σήμα με παιδικά χρώματα και η ημερομηνία λήξης, μάλλον καταδικαστική για την ύπαρξη της συγκεκριμένης κάρτας. Καλό θάψιμο, πάμε παρακάτω!!

 

  Κατασκευασμένη από σκληρό (και μάλιστα διάφανο) πλαστικό. Το λογότυπο φουτουριστικό όπως και το υλικό της κάρτας. Το πρόβλημα με την ημερομηνία λήξης παραμένει. Και μάλιστα το ότι απαιτεί τύπωμα (που να γράψει στυλό) το επιδεινώνει. No future!!!!

  Αυτή, μάλιστα!! Χρώμα, λογότυπο, σήμα άψογα. Οι πληροφορίες επαρκείς (και με στυλό) και δεν έχει ημερομηνία λήξης αλλά ημερομηνίες ανανέωσης. Αυτή είναι κάρτα μέλους και γι' αυτό την κρατήσαμε. Το μεγαλύτερο βέβαια προσόν της είναι το γυναικείο πρόσωπο αντί της αξύριστης αγριόφατσας που είχαν οι προηγούμενες.